کمی قبل از خوشبختی

بخشی از وجودم ، بخشی بزرگ ، می خواست که برود و‌ زیر پتو چمباتمه بزند _ فکر گپ زدن با گروهی از افراد که یک نفرشان احتمالا قاتل بود و خوردن غذایی که به دست کسی سرو شده بود که ممکن بود شب قبل زنی را کشته باشد _ این فکری ترسناک و به شدت غیر واقعی بود .

اما بخشی دیگر ، بخشی کله شق ، حاضر نمی شد تسلیم شود .

زنی در کابین ۱۰ _ روث وِر